Mijn lief is een beetje in dubio over haar modellenrol, maar eenmaal de smaak te pakken van het tekenen grijp ik elk moment, zo ook deze zondagmorgen in september. Ik krijg weer het gevoel dat ik had toen ik als kind met papier en potloden aan tafel zat. Ik ruik zelfs weer de geur van het potlood, de vulling en het hout. De kleine korreltjes die op het papier achterblijven als je te hard drukt.
Nu werk ik met potlood en daarna zet ik het over op de computer zodat ik er een grafisch beeld van kan maken.
Vooralsnog mogen deze tekeningen de wereld in, zolang het niet op de voorpagina van de Volkskrant terecht komt. Ik kan dus nog veel portretten maken.
