Kay Sleking (1968) heeft zijn wortels in zowel Nederland als Kenia. Hij groeide echter op in een buitenwijk van Amsterdam, de Bijlmer. Al op jonge leeftijd tekende en musiceerde hij. Na een korte lerarenopleiding aan de HvA volgde hij een avondopleiding aan de Grafische School en werkte daarna een aantal jaren bij een grafisch ontwerpbureau.
Toch trok de muziek zijn aandacht en startte hij de bachelor studie klassieke gitaar aan het Conservatorium van Amsterdam. Na een jaar vervolgde hij zijn studie aan het Rotterdams Conservatorium vanwege de mogelijkheid om naast klassieke muziek ook Argentijnse tango en Braziliaanse muziek te studeren. Na het behalen van zijn bachelor diploma vervolgde hij zijn studie in de master, waarvoor hij regelmatig naar Berlijn en Argentinië reisde. Na zijn laatste recital ontving hij de talent-aanmoedigingsprijs en kreeg hij een aanstelling aangeboden als hoofdvakdocent aan Codarts (Conservatorium Rotterdam). Sindsdien treedt internationaal op in verschillende ensembles en orkesten en geeft workshops en masterclasses.
Kay Sleking besloot om naast musiceren de beeldende kunst weer op te pakken. Zijn tentoonstelling Expansie, is een overzicht van een inspirerend jaar; een reis naar verschillende manieren van uitdrukken. De vogels en seascapes die hij schildert staan voor ruimtelijkheid, dynamiek en verstilling. Gebaseerd op de Wadden. Het staat echter voor elke plaats in de wereld waar zeeën, meren, ruimte en vogels te vinden zijn. Ze kunnen ook dienen als metafoor voor het verlangen naar nieuwe horizonten.
Een bezoeker van de tentoonstelling Expansie zei: “Dynamische stilte. Zoals de meeuwen in de lucht “hangen”; oneindig stil en toch bewegend ”. Een andere beschrijving: “Wow, ze zien eruit alsof ze het canvas onmiddellijk kunnen verlaten, maar blijven om redenen van vriendelijkheid tegenover de toeschouwer.”
Naast vrij werk schildert Kay in opdracht. Zijn schilderijen worden gekocht door kunstliefhebbers uit diverse landen van de wereld; van de Bahamas, Modena, Keulen, Amsterdam, Parijs tot Zurich.
Bij beide grote internationale galeries Singulart en Saatchi wordt hij besproken als getalenteerde en investeerbare kunstenaar met internationale bekendheid.
Zijn tentoonstelling Expansie is te zien geweest in Galerie OpWest (Terschelling), Xanten en Keulen (Duitsland), de Oranjekerk (Amsterdam) en 1900 (Amsterdam). Zijn werk zou deze zomer te zien zijn geweest in Leeuwarden, maar dat is uitgesteld ivm de Corona pandemie.
Een bezoeker van de tentoonstelling Expansie zei: “Dynamische stilte. Zoals de meeuwen in de lucht “hangen”; oneindig stil en toch bewegend ”. Een andere beschrijving: “Wow, ze zien eruit alsof ze het canvas onmiddellijk kunnen verlaten, maar blijven om redenen van vriendelijkheid tegenover de toeschouwer.”
Bij beide grote internationale galeries Singulart en Saatchi wordt hij besproken als getalenteerde en investeerbare kunstenaar met internationale bekendheid.
Kay combineert zijn uitmuntende techniek met diepgaande muzikaliteit en swing.
Kay combineert zijn uitmuntende techniek met diepgaande muzikaliteit en swing. Aangekomen op dit punt van zijn carrière strekt hij de grenzen op van zijn muzikale bagage en gebruikt dat voor solistisch spel, waarin hij invloeden gebruikt van klassiek, minimal, jazz en tango in zijn composities. Naast gitaar speelt hij contrabas en bandoneon, maar het accent ligt op de gitaar. In het theaterprogramma Nocturnal Stories gebruikt hij alle drie instrumenten om zijn verhaal te vertellen.
In 2017 heeft Kay, samen met Sieta Keizer, TangoJazz Land opgericht. TangoJazz Land is een productiehuis waar verschillende disciplines samenkomen en van waaruit nieuwe bewegingen ontstaan. TangoJazz Land begon met de maandelijkse TangoJazz Club El Elegante, een avond met tango en jazz musici in een authentieke nachtclub downtown Amsterdam. In 2018 kwamen daar wekelijkse concerten bij met singer-song writers, poetry & spoken word, jazz, tango, klassiek en latin. In 2019 zijn de TangoJazz avonden verhuist naar het iconische Café Americain aan het Leidseplein op vrijdagavond en zijn er twee-maandelijkse TangoJazz avonden gehouden in Hotel Lloyd, met het TangoJazz Orchestra El Elegante.
Onder TangoJazz Land valt ook het theaterconcert Friese Poëzie & Argentijnse Tango, waarmee Kay Sleking met Sieta Keizer de afgelopen jaren in diverse theaters heeft gestaan in binnen en buitenland. Het is een intieme voorstelling waarin traditionele tango en nieuwe composities worden vertolkt in het Fries door Sieta, met begeleiding en solo’s van Kay op gitaar en bandoneon.
De huizen langs de Nobelweg, in Amsterdam Oost, worden gesloopt. De huizen, gestript van alle comfort ademen de geschiedenis van de vele levens die zich tussen deze muren hebben ontplooid. De overgang van oud naar nieuw is een onontkoombaar proces dat zowel het verdriet van loslaten, als de schoonheid van de vergankelijkheid in zich draagt.…
Kunst als een manier om verbinding te maken, dingen vanuit verschillende kanten te bekijken, in of uit te zoomen. Elke manier van uitdrukken is uniek omdat niemand precies hetzelfde is. Elke manier van waarnemen is uniek, we hebben allemaal onze eigen wiring. Kunst kan je openstellen, je dingen in perspectief laten zien. Het mooie dat kan…
Voor mij maken meeuwen deel uit van de soundtrack van de zee. Samen met het geluid van rollende golven en fluitende wind vormt het geluid van meeuwen een oneindig virtuoos zeeorkest. Daarbij de balancerende lijfjes in de wind, die als witte stipjes extra dynamiek geven aan de wolken. Daaronder de zee met al zijn kleuren…
Als ik met een schilderij bezig ben voel ik dat ik het moet loslaten, nog voor het aangekocht wordt. En zelf nog voor het klaar is. Dat maakt het proces tot iets heel bijzonders, omdat het daarmee onderdeel is van een groter geheel in plaats van een persoonlijke uiting. Ik ben wel blij als een…
Details maken mij nieuwsgierig. Net zo nieuwsgierig als een breed kader, waarbij de achtergrond en het onderwerp al schurend een geheel worden. Een detail neemt je mee naar de kern, de oorsprong van creatie. Het ontroert mij trouwens ook. Als ik naar een opname luister, zijn het de ongepolijste nano-momenten die het voor mij spannend…
Sinds begin jaren negentig treedt Sleking met verschillende musici op in concertzalen in binnen- en buitenland. Hij was onder meer te horen in Het Concertgebouw en De Kleine Komedie (Amsterdam), De Doelen (Rotterdam), Music Sacrum (Arnhem) en theaters van Maastricht tot Friesland. Hij speelde op het Ullapool Guitar Festival in Schotland, het Healdsburg Guitar Festival in San Francisco, het Festival de Fénétrange in Frankrijk, de Historische Stadshalle Wuppertal, en theaters in Berlijn, Keulen, Zurich, Parijs, Finland.
In 2006 kwam zijn solo-cd Guitarra Y Tango uit, met traditionele tango’s in nieuwe arrangementen. Met bandoneonist Victor Hugo nam hij de CD Valdarno op met o.a. nieuwe composities. Met Guitarras Tango nam hij de CD Flor de Lino op, met allemaal eigen arrangementen. Met Martin de Ruiter nam hij Tango Noche op, een bloemlezing van de Argentijnse tango voor bandoneon en gitaar. Op de nieuwe CD van tangozanger Omar Mollo speelt hij contrabas. Met Sieta Keizer nam hij een EP op van Friese Poëzie & Argentijnse Tango en hij speelde mee op verschillende CD’s van collega’s.
De eerstvolgende CD zal bestaan uit eigen composities voor solo gitaar.
Dutch
Chinese (Simplified)
English
French
German
Italian
Portuguese
Russian
Spanish