Sinds ik beeldend geef aan een middelbare school kruip ik bij vlagen weer in mijn eigen twaalfjarige zijn. Hoe spannend het kon zijn om een nieuwe wereld te ontdekken met nieuwe mogelijkheden en verplichtingen. Het belang van een safe space, een plek waar de dingen niet persé veranderen en waar geen eisen aan je worden gesteld behalve er gewoon zijn. Dat is niet voor iedereen weggelegd. Als wij hierbij stil staan helpt dat al een hele hoop, zowel voor de zorg voor onze naasten als voor het universele verlangen om te verbinden.
Kay Sleking
Musicus en Beeldend kunstenaar
