dwarrelende gedachten
ze komen voorbij in het grauwwitte licht van een wintermiddag
het raam klappert onzeker in de wind
als iemand die halverwege een zin zachter gaat praten
en plotseling stopt
de ogen naar beneden gericht
het is tijd om naar binnen te gaan
stil
lopend door de raadselachtige gangen van mijn brein
hier is alles
hier bouw ik kastelen zo stil
ik adem in en uit
de tijd beweegt mee
compositie – flight of terns
kay sleking, amsterdam
